Monday 20 July 2015

Baldýraðir borðar

Eins og kom fram í síðasta bloggi ætla ég að gera þjóðbúning og gef mér hálft ár í það.  Ég byrjaði á húfunni og nú er komið að því að baldýra borða. Þar sem þetta er 19. aldar búningur þá eru borðarnir silkisaumaðir. 

Ég veit að baldýringin verður sá þáttur sem mér á eftir að finnast erfiðastur við þjóðbúningagerðina. Sumir segja að vön saumakona sé sjötíu klukkustundir að sauma og setja upp borðana. Því get ég vel trúað tel að þar sem ég er óvön muni þetta taka mig miklu lengri tíma. Ég verð sem sagt örugglega þrjár fullar vinnuvikur en ekki bara tvær eins og vön manneskja. Já ef ekki lengur enda er ég enn sem komið er ótrúlega klaufst við að munda þessar örmáu nálar sem notaðar eru þótt mér gangi almennt mjög vel að sauma með svolítið stærri nálum. Svo er eins og ég hafi tíu þumalfingur þegar ég nota fingubjörg við saumaskapinn enda hef ég aldrei á ævinni notað slíkan grip áður. Það eina sem mér finnst auðvelt að nota er þetta dásamlega litla áhald á myndinni sem hjálpar mér að þræða nálarnar á auðveldan hátt.



Áður en byrjað er á borðunum sjálfum þarf maður auðviðtað að æfa sig. Katrín vinkona mín kenndi mér fyrstu skrefin í baldýringu og svo er það æfingin sem skapar meistarann eins og allir vita. Auðvitað á ég ennþá langt í land. Fyrsta prufan mín er orðin ársgömul og inniheldur aðeins þrjú hálfsaumuð lauf sem kenndu mér sporið.



Ég skellti mér í að gera nýja prufu og rifja upp sporin. Hún er heldur skárri en fyrstu laufin en langt því frá að vera fullkomin. Núna er ég farin að æfa mig að baldýra ákveðin lauf og blóm, skoða litskipti og ná betur tökum á tækninni við saumaskapinn. Svo er ég líka búin að prófa að gera snúru og tylla lauslega á prufuna.


                                  

Borðarnir eiga að vera með þremur blómum, jörð og nokkrum laufblöðum. Myndirnar teikna ég sjálf en styðst við gamlar myndir sem gefa mér ákveðnar hugmyndir að formum.



Nú þarf að velta munstrinu fyirr sér um tíma og breyta og bæta telji ég þess þörf. Á meðan bíða borðarnir tilbúnir en þá var ég búin að setja upp fyrir nokkuð löngu síðan. Framhliðin er úr flaueli en bakhliðin úr gömlu koddaveri.


Og það sem ég hlakka til núna, Ég get varla beðið eftir að hefjast handa. Hálfnað verk þá hafið er segir málshátturinn og víst er að mér finnst ég komin vel af stað að hafa tekið þessa ákvörðun og vera byrjuð að æfa mig. 

No comments:

Post a Comment


Það er alltaf gaman að lesa athugasemdir ykkar við færslurnar mínar svo endilega skrifið smá skilaboð til mín.